Znów ktoś próbuje mi udowodnić kim jestem. gdzie moje miejsce.
Znów to samo piekło.
Piekło bezsilności.
Piekło nie mocy.
Piekło bycia nikim.
Tak by pasowało, żebym była nikim.
Nie stała na drodze, na swoim chodniku.
Ale no właśnie, jest - ale.
Jestem, żyję, oddycham, myślę.
Też odczuwam, mam swoje marzenia.
Dla czego mam przestać marzyć ?
Dla czego czyjeś ego - jest ważniejsze od moich marzeń ?
Dla czego drzwi już zaryglowane mają puszczać demony przeszłości ?
Nie i jeszcze raz nie.
Nie można dać się zniszczyć.
Nie można się poddać.
Demony tylko wtedy są góra jak się ich boimy a nie jak je oswoimy.
Strach ma wielkie oczy zwłaszcza w ciemności.
Oświeć światło, znajdź drogę, pokarz charakter.
Żyj nie daj się zniszczyć.
